Уәдеде тұрудан танбас едім.

Алтын берсе «бұрыл» деп, алмас едім,

Өтірік, алдау, шағым болған жерге,

Мойныма арқан салса бармас едім.

Не ұлық, не бай кісі сөгіп тұрса,

Естімеген кісі боп қалмас едім.

Біреудің көзге қылған артықтығын

Білмегенсіп, ішімнен жанбас едім.

Шындығын сезе тұра күншілікпен

Мін іздеп, арсыздыққа салмас едім.