Бір құл дүниеге құмартқан сайын, өзге амалдарын тәрк етеді. Ұзағынан болатын амалдар адамдарды жалқаулыққа ұрындырады. Мұндай адамдар жасайтын істерін әрдайым кейінге қалдырып, жауапкершілікті ұмытып, өз көңіл қалауларына құлақ асатын болады. Олар құлшылыққа тек дүниеқұмарлықтан бас тартқан күнде ғана бет бұрады»