Антонина Змитрукевичcard.quoted5 жыл бұрын
Так раз яна у садочку,

Дый у цёмным у куточку,

Горкі слёзкі вылівала,

Сваю долю праклінала.

Бог пажалеў сіраціну,

Трэба ж у тую гадзіну

Пані па саду гуляць

I бедненькую спаткаць.
  • Комментарий жазу үшін кіру немесе тіркелу