Қалыкілем төсеп тұр.
Күніне берер жүз тілда
Бір жылыңды есеп қыл!..
Үкілі кекіл, жібек жал,
Ақшалылар құлақ сал!
Қырық мың алтын бағасы,
Пұлың жетсе алып қал… – деп дүкен иелеріне үңіле қарап, өңешін созады. Керемет есекті көру үшін саудагерлер қаптай жүгіріпті. Алдар олардың ұсқынына қарап, ақшалысын саралап, қоршауына кіргізіп есегіне айнала қойып, қойнынан алған күміс кесесін құйрығына тоса қойғанда, жапсырып қойған бір тілда жарқ етіп түсе қалады. Көздері жайнаған саудагерлерге түгел көрсетіп:
– Бұл мейіз жеп сүт ішетін есек. Далада мейіз жоқ, жай шөп, сүт ішіп, күніне он тілдадан артық түспей қалды. Жеті күн жол жүріп, сүт те ішпеген байғұс жаңа ғана бір тілда жапалады. (Қолындағы алтынды жерге тастап жіберіп) мына бір алтынды байласымен түсірген екен деп, қалтасына салыпты. – Мұндай