Мұсылманға тән қылық – бауырының шақыруына келісіп, оның үйіне қонаққа бару. Бұл екі адамның арасындағы жақындастыққа, сүйіспеншілікке ықпал етеді. Бір хадисте былай айтылады: «Егер сені біреу үйіне шақыратын болса, міндетті түрде оған бар». Нафиғ былай дейді: әзірет Омар ауызы берік болса да, өзін шақырған кісілерге міндетті түрде баратын»367.
Ал шақырған кісінің үйіне бармау – мұсылманға жараспайтын қылық. Төменде мысал ретінде келтіретін хадис шақырусыз өзге үйге бару да, шақырған үйге бармаудың да ұнамсыз іс екенін дәлелдейді. Расулалла (с.а.с.) былай дейді: «Егер кімде-кім өзге біреудің шақыруына бармаса, Алла мен Елшісіне қарсы шыққан болады. Ал кімде-кім шақырусыз бір дастарханға отырса, ол кісі үйге ұры болып кіріп, тонаушы болып шығады»368.
Егер екі кісі қатарынан бір күнге, бір сағатқа қонаққа шақыратын болса, дініміз бұл мәселенің де шешімін ұсынады. Бір хадисте Расулалла (с.а.с.) былай дейді: «Екі кісі сені қонаққа қатар шақырса, екеуінің қайсысы саған жақын орналасса, соған бар. Өйткені есігі жақын адам көрші ретінде де саған жақынырағы болады. Ал егер екі кісінің бірі екіншісінен бұрын шақырған болса, онда бірінші шақырған кісіге барған дұрыс»369.
Қонаққа барған кісінің және шақырған кісінің ең маңыз беруі тиіс мәселе – барған жерінде харам ас пен сусыннан барынша аулақ болу қажеттігі. Өйткені мұсылман кісі харам нәрсе қойылатын дастарханға бармауы тиіс. Бірақ ол харам тағамдарға кедергі жасай алатын болса немесе өзіне-өзі мықты болып, ол харамға жоламайтын болса баруға болады.
