Оглавление

1. Səni sevmək üçün gəldim dünyaya
2. Hürİzad Xalamın əzİz xatİrəsinə həsr edİrəm
3. Mİnnətdarlıq
4. Yolçusuz yolların yolçusu
5. El anası anaların anası Hürİzad xalam
6. İndİ
7. Gəlİr
8. Ata yurduna
9. Ay badam ağacı
10. Ağdamım
11. Bayraq
12. Sənİ sevmək üçün gəldİm dünyaya
13. Ömür kİtabımı vərəqləyirəm
14. Adını özünə gerİ verİrəm
15. Yağı əlİndədİ Vətən torpağı
16. Ay Vətən oğlu
17. Kaİnatın nİzamı
18. Nədİkİ
19. Dostum Çİngİzə
20. Adam
21. Sevgİdən de, sevgİdən yaz
22. Görüş
23. Rübaİ
24. Günlərİn
25. Atraksİona yağış yağır
26. Yaz, ara
27. Sobada odun yox
28. Gəlİr
29. Bəndə
30. Sarı Təpə
31. Mənİm
32. Çİngİz Kürdəmİrlİ İlə deyİşmə
33. Gəlmİr
34. Dostum Çingiz Kürdəmirlİyə
35. Yansın sözü olmayanı
36. Düşür
37. Nə xəyal eylər
38. Olmur
39. Oldu
40. Bİlməz
41. Yaşadım
42. Dərvİş
43. Ustad
44. Olmaz
45. Edərlər
46. Mİn İl bundan qabaq öləsİ İdİn
47. Ay Vətən
48. Düşüncələr
49. Nə İşİn var qoruqda?
50. Məzahİr İsgəndərə
51. İndİ o günlərİm xatİrələrdə
52. Bu eşqİ
53. Ayrılaq
54. Gözəl
55. Mühasİbata
56. Yoxdur
57. Bu necə səhərdİ
58. Araz axır aramızdan
59. Gələcəm
60. Nəf gəzİrəm yamanlıqda
61. Düşər
62. Gedər
63. Adam adama
64. Bİlmİrəm
65. Kİşİ
66. Oldu
67. 03.03.3030 — cu İlə məktub
68. Bu zİrvədən o tərəfə
69. Qara köç
70. Enən çağımdı
71. Öyrən
72. Yoxdu
73. Olur
74. Özümü Şuşada bİldİm
75. Əzİzİm
76. Şəddi-Şahnaz oxu
77. Çıxır
78. Gəlİr
79. Eləmə
80. İnsan
81. Yoxdur
82. Gülüm
83. Özünüz dedİnİz
84. Səndən qalan xatİrə
85. Adİl Çəfakeşİn «Kefdəyəm e, kefdəyəm» şeİrİnə
86. Ey Haqq gəzən
87. Bİrgünlük qonağam
88. Yazaq
89. Anlayar
90. Çəkİl göylərİmdən ay qara bulud
91. Koronavİrus
92. Korona vİrus
93. Unudulmayan qəhrəmanlar
    1. 1.Rİonİ çayı
    2. 2. 1987-cİ İldə Ağdam
    3. 3. Təbİətlə üz-üzə
    4. 4. Ağ atlı oğlan
    5. 5. Əbədİyyətİn bİr addımlığında
    6. 6. Unudulmayan qəhrəman
    7. Haray
    8. Rahİb
    9. Şaİr Hİkmət Zİya Rahİb Məmmədovun xatİrəsinə «Rahİb» adlı şeİrİnİ həsr edİb
94. Son söz

Hürİzad Xalamın əzİz xatİrəsinə həsr edİrəm

Mİnnətdarlıq

Ədəbi yaradıcılıq sahəsində həyatımın son dörd ilinin uğurlarına görə dostum, sinif yoldaşım, Çəmənlidə böyük hörmət sahibi olan, Məhərrəm əminin ocağının odqoruyanı Nizami Bayramova minnətdaram. Bu illər ərzində bir birininn ardınca «Bu yay da belə keçdi», «Gözlərimin işığında», «Bir fəqir yolçuyam», «Səni sevmək üçün gəldim dünyaya» adlı şeirlər kitabım işıq üzü gördü. Nizami olmasaydı, bu kitabların heç biri olmazdı. O məni öz kəndimə, öz dostlarıma, öz ruhuma qaytardı. Baxımsız qalıb dağlan evimin acısını çəkməyə qoymadı. Öz evində məni ev sahibi kimi qəbul etdi, ocağının başında oturtdu.

Mən səninlə fəxr edirəm, əziz dostum!

Yolçusuz yolların yolçusu

Mən Vahidi 70-ci illərin sonlarından, tələbə ikən tanıyırdım. Təbinə də bələd idim. Ağrısını, yanğısını da bilirdim. Son illərə kimi özündən, sözündən xəbərsiz idim.

Bu dəfə onu şeirlərindən tanıdım. Artıq şeirləri də özü kimi müdrikləşib. Şeirlərinin saçları da öz saçları kimi ağarıb. Mehribanlığı isə həmənki kimidi.

Vahid Çəmənlinin mənə təqdim etdiyi bu kitabdakı şeirləri onun indiyədək oxuduğum şeirlərindən üslub və yanaşması ilə fərqlənir. Son vaxtlar daha çox qoşmalar yazır. Yaxşı da alınır. Hansı formada yazmağın fərqi yoxdur. Əsas olan özünü lazımca ifadə etməkdir.

Vahidin şeirlərində məni ən çox özünə çəkən onun vətən mövzulu, vətən həsrətli şeirləridir. Bu bəlkə də çəkdiyimiz dərddən, ağrıdan doğur. Həsrətin, ayrılığın, hissin doğmalığından gəlir. İstənilən itki, yoxluq adamı ağrıdır. Yurd, vətən — Qarabağ itkisi isə tam başqadır.

Nə yaxşı ki, Vahidin doğulduğu Çəmənli kəndi işğal altında deyil. Vahid kəndinə gedə bilir. İlk addım atdığı torpağı yenidən addımlayır. O yollar, cığırlar onun uşaqlıq xatirələrini oyadır. Amma Vahid də Çəmənlidən əlini uzatsa çata biləsi Ağdama, Şuşaya, baba yurdu Kəlbəcərə hələ də həsrətlə baxır. Bu baxış Vahidin içini yandırır.

Vahidəm, fəryadım döndü ağıya,

Kim verdi fürsəti acgöz yağıya?

Cənnət məkanımı verib dığaya

Səhrada komalar tikirəm indi.

və ya

Əhvalın necədi, ay tənham, təkim?

Yolçusuz yollarım,

Dağılan səkim.

Sənin həsrətini nə qədər çəkim?

Yağının əlində əsir Ağdamım.

Vahidin bayrağa sevgisi də özünəməxsusdur:

Vahid Çəmənlinin şeirlərində səmimiyyət var. Özü necə danışırsa, şeiri də adamla eləcə, səmimiyyətlə, ədəblə danışır. Hətta deyişmələri də…

Əlindən qum kimi süzülüb axdı,

Hesabı qum qədər olan günlərin…

Ağrısı, acısı canını yaxdı,

Vədəsiz açılıb solan günlərin.

Vahidin ruhu oxşayan, sadə dildə yazılmış gözəl şeirləri var.

«Gəlir» şeirində yazır:

…Söyüdlər üstümə sallayıb çətri.

Məst edir nanənin, yarpızın ətri,

Sinəmdə çağlayır nəğmənin sətri,

Ağ vərəq üstünə şirin söz gəlir.

Vahid, içimdədi harayım, hayım…

Yanır, külə dönür məhəbbət payım.

Qayğımı çəkməyə yox əmim, dayım,

Nə Sakit yetişir, nə Çingiz gəlir.

İndiki qarışıq dünyada qayğını çəkməyin çətinliyi başa düşüləndi. Amma inanıram ki, Vahidin şeirlərinin daxili səsini eşidənlər çox olacaq.

Kitabda Vahid Çəmənlinin son illərdə yazdığı şeirlərlə bərabər onun Rahib Məmmədovun xatirəsinə həsr olunmuş “ Unudulmayan qəhrəmanlar» sənədli əsəri də yer alıb.

Ağdamın birinci Qarabağ müharibəsində 6 mindən çox şəhid qəhrəmanlarından da əvvəl qəhrəman olmuş övladlarından biri — 20 yaşlı əsgər Rahib Məmmədovun 1987-ci ildə Rioni çayının daşması nəticəsində ölümlə üzbəüz qalan Gürcüstanın Xobi rayonun Çaladidi kəndinin sakinlərini təkbaşına xilas etməsindən, gürcü xalqının ona olan sevgisindən, Çiladidi və doğulub boya-başa çatdığı Ağdamın Mahrızlı kəndlərindəki məktəblərə Rahib Məmmədovun adının verilməsindən, o dövrdə, SSRİ məkanında bu hadisənin böyük əks-səda doğurmasından yazan müəllif əsərdə qəhrəmanın və qəhrəmanlığın unudulmadığını sənədli formada oxuculara çatdırır.

İnanıram ki, Vahid Çəmənli bundan sonra da könlümüzü oxşayan yeni şeirlərlə, əsərlərlə bizi hələ çox sevindirəcək.

El anası anaların anası Hürİzad xalam

Böyük ürəyi vardı