Қарашы иә, ажал деген аяқ астынан. Өлеміз деп ойламаймыз. Ойнап-күліп мәз болып жүресің. Бір күні жоқсың. Қарасаң қабірде періштелер тергеп жатады. Ал сен-де түк дайындық жоқ.
Ақыры жастық шақтың жалын-ды кезін ілімге арнаған соң оның ақырғы нәтижесі де қомақты болуы тиіс. Зайырлы қоғамнан кесіліп, рақат пен қызықтан, құмар мен ойыннан, сауық пен сайраннан безінгенде оның қарсысына тұрарлықтай ұлық нығмет алған жөн болар. Солай емес пе?
Құдайдың адамды жаратуында не мән бар? Бізді не үшін жаратты? Өлгенше істеуге тиіс бір мақсат-мұрат бар ма? Адамның адамдық борышы не? Тәңірі тарапынан қандай да бір міндет жүктелген бе?
– Бұл – даусыз ақиқат! Бұдан былай демалушыларға қисса айтып беруді жолға қоямыз. Ішек-қарнын қалай жарқыратып шайып берсек, қиссатерапиямен неврозын да емдеп, жүрегін дәл солай тазалап береміз! – деп шу-лады.
