Fərqli dinlərə və fərqli yaş qruplarına aid olan iki insanın dostluğundan bəhs edən roman 1960-cı illəri əhatə edir. Müsyö İbrahim Parisin yəhudilər yaşayan məhəlləsində işləyir, onun kiçik bir baqqal dükanı var. Fransada «ərəb» və «müsəlman» kəlmələri bəzən eyni mənaları ifadə etdiyindən onu hamı ərəb zənn edir. Amma əslində türk olan İbrahim sufidir. Onun sadə görkəminin arxasında fəlsəfi bir dərinlik var. Sufi təbiətli ağsaqqal ailəsilə problemlər yaşayan, özünü gərəksiz və vecsiz hiss edən yeniyetmə Musanın ruh halını anlayır və ona əslində dünyanın çox gözəl bir yer olduğu fikrini ötürür. Qəhrəmanların hər ikisinin adlarının (İbrahim və Musa) onların mənsub olduğu müqəddəs kitablarda olması da müəllif tərəfindən oxucuya bir mesajdır.