автордың кітабын онлайн тегін оқу Айға
Күн батып, қараңғылық қанат жайды,
Аспанда сансыз жұлдыз жақырайды.
Отырған қараңғы ұйдін терезесінен
Көремін мұнды, нұрлы толған Айды.
Қайғылы Ай, тұрсың көкте түсің қашып,
Кайғылы жер жұзіне нұрың шашып.
Жылжисың ақырын ғана қорыққан жандай,
Жүргендей жол таба алмай бейне адасып.
Бір жауыз сөндірмек пе әлде нұрың?
Үстіңе кигізбек пе қара құрым?
Жок әлде казіргімен жұмысың жоқ,
Қайғыға түсіре ме откен күнің?
Кім білед, өткен күнің алтын шығар?
Ажарың бейне күндей жарқын шығар?
Көп жұлдыз - әлде күшпен, әлде іспен
Еріксіз артыңа ерткен халқың шығар.
Жоқ шығар ешбір бөгет онда жолда,
Еркіңмен құлаш жайып оң мен солға,
Мезгілмен толу, солу билігі де
Ол уақыт емес шығар басқа қолда?
Қайғылы Ай, мен де сенің қайғыңа ортак,
Менде де бұрын бар еді тәж бенен тақ.
Жас едім, жалынды едім, батыр едім,
Қолыма қонып еді ол уақыт бақ.
Кең дала, көресің ғой, ана жатқан
Жібектей жасыл шөптер бетін жапқап.
Асқар тау, балдан тәтті сулары бар,
Әне, сол анам еді мені тапқан.
Салушы ем асау тайдай қойнында ойнак,
Жүруші ем ертенді-кеш ылғи ойнап.
Ішуге ас, мінуге ат — бәрі даяр,
Көрмеп ем өмірімде қайғы ойлап.
Дариға, жауыз тағдыр қатты алдады,
Бак-дәулет — алмағаны еш қалмады.
Тас жүрек көзім нұры — анамды алып,
Еңіреген мен жетімге көз салмады.
Мінекей, камаудамын тар үңгірде,
Мұнысы — көмгені ғой тірі көрге.
Мейірімді Ай, мені-дағы жаныңа алшы,
Болайық екі мүңдық біздер бірге.
Ант етіп айрылмасқа бірігейік,
Ас-сусыз, мың бейнетпен жол шегейік.
Тыңдайтын бар ғой тілек әділ Алла,
Көл қылып қан аралас жас төгейік.
Сұрасақ, тілек қабыл болмас па екен?
Жолымыз жылап шеккен оңбас па екен?
Кеше ұшқан басымыздан бақыт құсы
Тағы да қайта айналып қонбас па екен?
