Аса маңызды болып табылатын фиқһи бір қағидада зиянды нәрсені кетіру пайдалы нәрсеге ұмтылудан хайырлы екендігі айтылады. Яғни, шариғатта харам нәрсені тәрк ету ең алғаш жасалуы қажет іс
Осы тұрғыдан қарағанда жоғарыда да айтып өткеніміздей харам екендігіне қатысты нақты бір насс кездеспеген барлық нығметтер адам үшін халал және халалдың шекарасы харамға қажеттілік болмайтындай дәрежеде кең әрі адамның қажеттілігін қанағаттандыруға жеткілікті.
«Тыйым салынған нәрсеге қараудан көзін сақтаған, нәпсісін тежеген, әрдайым мурақаба (өзін-өзі бақылау, тексеру) сезімі арқылы руханиятын, сүннетті берік ұстану арқылы сыртқы әрекетін бақылауда ұстаған және адал аспен қоректенуді әдетке айналдырған адамның зеректігі жоғалмайды»
Алланың адам баласына арнап жаратқан тағамдар мен сусындардың халал һәм тазасын тәрк етіп, харам һәм жиіркеніштілерін тұтынғанда адам шайтанның жолына түсіп, тақуалық шеңберінен шыға бастайтыны және нығметтердің қадірін білмей, Аллаға деген иманының өзіне сызат түсетіні, мұндай жағдайда жеке тұлға болсын, қоғам болсын шектен шығып, күнә мен бүлікке жол ашылатыны ақиқат.
Ислам бойынша, өмір дегеніміз – туылу мен өлудің арасындағы мағынасыз мәнсіз уақыт қана емес, ол өмірді қалай сүргендігінен сұралатын үлкен жауапкершілік.
