Aziz Nesin asarlarining qahramonlari turli yosh vakillari. Adib qahramoni qaysi yoshda bolishidan qatiy nazar, uning holatini, ichki kechinmalarini, orzu-armonlari, xayollarini bor boy-basticha, roy-rost, ishonarli tarzda mohirona tasvirlaydi. Turk hajvchisi Aziz Nesinning ushbu romani ikki shahardagi sobiq sinfdoshlar Zaynab va Ahmadning bir-biriga bitgan maktublaridan iborat. Hajv bilan bolalarcha nigoh bilan katta odamlar dunyosining illatlari ochib berilgan.
«Mening dadam zo‘rla, mening dadam bilag‘onla», deyaverdi ko‘kragini kerib.
Aslida haq gap bu. Dadamiz maktabda nuqul a’lo baholar bilan o‘qigan ekanlar. Buni o‘z og‘izlaridan eshitganmiz.
Ikki o‘rtada bahs qizib ketdi.
– Mening dadam sizlarnikidan zo‘r o‘qiganlar. Sinfdan sinfga nuqul a’lo baholar bilan o‘tganlar. Ha, mana shunaqa, – derdi Metin bo‘sh kelmay.
Dadam bilan birga o‘qigan o‘rtog‘ining o‘g‘li:
– Ho, rosa olib qochding-ku! – dedi Metinni kalaka qilib.
– Bu gapni kimdan eshitding o‘zi? – so‘radi boshqa bir bola.
– Dadamning o‘zlari aytganlar, – dedi Metin kerilib. Keyin qo‘shib qo‘ydi: – Kim ishonmasa, borib dadasidan so‘rasin. Hammamizning dadamiz birga o‘qishgan ekan. Rost gapni aytib berishadi.