Кез келген өзгеріс бастан келеді: әрбір жаңа оймен бірге мида жаңа нейронды байланыстар мен нейронды тізбектер түзіледі. Ал миға ең күшті ықпал ететін түрткі — үйрену, яғни жаңа мағлұмат пен әсерлерді меңгеру.
Уақытты тойтару» атты 4-тарауда біздің не келешек оқиғаларды күтумен өмір сүретініміз не болмаса үнемі өткенге орала беретініміз, кейде тіпті бұл екеуінің қабаттасып кететіні айтылады. Сөйтіп, ақыр аяғында, біздің тәніміз нақ осы сәттен өзгеше басқа бір сәтте тіршілік ететіндей әсер жетегіне ере бастайды.
Мен миын өзгерткен адамдардың денсаулығы мен өмір сапасы едәуір жақсарғанына куә болдым. Соңғы бірнеше жылда сырқаты ақырында «өлімге әкелетін», сауығуға еш мүмкіндігі жоқ деп саналған дерт-кеселді жеңген талай адаммен тілдестім. Өзекті медициналық тұжырымдама аясында мұндай сауығу жағдайлары «аяқастынан тәуір болып кету» деп атап көрсетіледі.
Тек дағдарысқа ұшырап, тәніміз мен жанымыз жараланып, әлденеден не болмаса әлдекімнен айырылып, ауру-сырқау, қайғылы жағдайға душар болсақ қана, біз кідіріп, өзіміздің кім екенімізге, не істеп-не қойып жүргенімізге, қалай тіршілік етіп, не сезіп, не біліп, неге сенетінімізге бір сәт көз тоқтатып, сөйтіп, ақиқат өзгерістер жолына түсуге мәжбүр болады екенбіз
сондай-ақ адамға бала кезінен үйреншікті өмірінен бас тартып, жаңа өмірге қарай қадам басу — балықтың ағынға қарсы жүзгенімен бірдей екенін де білеміз: ал ол (ағынға қарсы жүзу) оңай емес, кәдімгідей күш-жігерді қажет етеді және, ашығын айтқанда, ыңғайсыз да.
