- Рада б я паехаць з вамі
У любую даль,
Ды мне маткі і сястрычак
І айчыны жаль.
Кум і кума
Кума нітак напрала,
У маток іх звівала.
Кум дзівіўся: як гожа
Кума ніткі віць можа.
Наварыў кум ёй піва,
Частаваў так зычліва
І дзівіўся: як гожа
Кума піва піць можа.
Як з бяседы аднойчы
Кум куму вёў уночы,
Ён дзівіўся: о Божа,
Кума йсці ўжо не можа.
Яна далёка
Трызню табою, адзінай,
