автордың кітабын онлайн тегін оқу Тыныбай шал
Тыныбай шал
«Сақал мұрты қуарғанда,
Қан тамыры суалғандай,
Қазаққа да күн туған соң,
Қамын жейтін ұл туған соң,
Сорлы кәрі қуанғанда…
Кеше қара түн кезінде,
Қан төгіліп жер жүзінде,
Ажал келіп шалды арбаған,
Әзірейіл жанды арбаған,
Сол сурет, шал көзінде.
Николайдың қан шоқпары
Төре менен залым байы.
Мына шалды езбеп пе еді,
Шал үмітін үзбеп пе еді,
Күлге сіңіп күн мен айы.
Шалдың енді атты таңы,
Естен шықты ескі заңы,
Айы менен күні туды,
Жалған емес, шыны туды,
Қамқор болып совет заңы.
өкіметін сүйген үшін,
Көз жастарын иген үшін.
Албан-Суан - осы күнгі
Кеген, Нарынқол
Ауданына тараған рулар.
Болмасқа енді рәсуа,
Шежіреге шалым куә,
Теңдік еркін тиген үшін.
Кім оятты Тыныбайды,
Қарғатқызып Николайды?
Тыныбайды ар аятты!
Арға тиген зар оятты!
Жаңа болды жаны жайлы.
Сексен үште өлген жүрек.
Үміт құсын көмген жүрек.
Теңелдірген өкімет есте,
Міне бүгін жиырма бесте,
Жауын шаншып жеңген жүрек.
Түсінбеген шалдар болса,
Босқа жүрген салдар болса,
Тынекемнен алсын үлгі,
Ел болғанға Тыным белгі!..
