автордың кітабын онлайн тегін оқу Бір күні
Бір күні, ерте оянып, жаттым ойлап,
Көп шыбын өрмелеген уық бойлап.
Ұшқан боп жақындасып бір-біріне,
Тайдырып, орнын қозғап, түртіп ойнап.
Қарадым, қалың тұман ойға түстім,
Уықққа қарауымды дереу кестім.
Шыбындай бір-бірімен талас қылған
Адамзат баласына енді көштім:
«Япыр-ай, осындай-ау адам-дағы,
Бірі күшті, біреуі жаман-дағы.
Күштісі әлімжеттік қылғаннан соң,
Дүние де жақсылықтан аман-дағы.
Күшсіздер, сорлыларға атар таң жоқ,
Көрінген бақ –дәулеттен ұшқан шаң жоқ.
Жиғаны, бар тапқаны – басқанікі,
Керек десе, тәнінде жалғыз қан жоқ!» -
Деп ойлап қалың ойда жатыр едім,
Көр ойлап, ой дәмінен татып едім.
Естілді үй сыртынан апам даусы:
«Ноқта апар, нағып тұрмай жатып едің!»
Төсектен мең-зең болып әрең тұрдым,
Ноқта алып, желі жаққа қарай жүрдім.
«Күшсіздер, сорлыларға атар таң жоқ!» -
Деп ойлап баяғы ойға қайта кірдім.
Қыздырып Күн, ойлауға ерік бермей,
Мал шулап, бөлді ойымды ырық бермей:
«Күшсіздер де тырыссын, қатар болсын!»
Дедім де, жөнелдім мен қолым сермей!
