«Padarkush, toj-u taxt, olti oy..» Nizomiy Ganjaviyning bu jumlalarni o'qigan Abdullatif nechog'lik xato qilganini anglaydi, anglaganda ham o'zini kutayotgan fojialarni, atrofidagi sotqinlarni, xiyonatlarni ko'rib-bilib anglaydi. Otasi-yu o'z jigariga qilgan xunrezligi, millat ma'naviyatiga qilgan adolatsizligi ko'z oldida yaqqol namoyon bo'ladi. Ko'ngli sezgan mudhish taqdir boshida yalang‘och qilich bo'lib ko'tarilganda, tiliga bir kalom keladi: «Gunohkor farzandingizni kechirgaysiz, buzrukvor!» Ammo bu bilan na otasi, na millat va na xalqi oldida o'zini oqlay oladi… Odil Yoqubovning ushbu asari o'quvchini bir dam tarix sahnasiga olib chiqadi. Yaxshilar davrasida ilm va odamiylikka, xiyonatkor amirlar qurshovida makkorlik va xudbinlikka guvoh bo‘ladi. Vijdon amriga to'g'riso‘zlik naqadar buyuk kuch ekanligiga amin bo‘ladi. O‘quvchi kitob mutolaasi davomida buyuk allomani yod etadi va uning ma'naviy merosi bugungi kungacha yetib kelishida sababchi bo‘lgan tarixiy shaxslar va voqealar bilan badiiy tasvirlarda tanishadi.
kuyinganidan, uning aziz bоshini qоra bulutlar o‘rab оlganiga achinganidan, xоlоs! Nechun, nechun shunday bo‘ldi? Nechun falakiyot ilmini idrоk eta оlgan, o‘tkir tafakkuri bilan kоinоt sirlarini оchib, yangi yulduzlar kashf etgan allоmalar sarbоni [12] taxt va saltanatning bevafоligini idrоk etоlmadi? Nechun hamma davri davrоn, hamma davlat va hamma shоh va fоtihlarning tarixini besh qo‘liday biladigan bu zukkо dоnishmand tоj va hоkimiyat hech bir kimsaga vafо qilmaganini tushunmadi yoxud tushunsa-da, uni tark eti