Якуб Колас

Конь і сабака

 Свабодны конь гуляў на волі,

I хвост, і грыву распусціў,

Іржаннем ён сваім будзіў

I лес стары і чыста поле.

 

У бок прахожы стараніўся,

Яму дарогу уступаў.

Ад страху Рудзька прытуліўся

I толькі ціхенька брахаў.

 

Каня злавілі, прывязалі,

На вобруць, беднага, ўзялі.

Аборкай ногі абвілі

I борзды бег яго стрымалі.

 

З-за вугла вылазіць Рудзька.

— Гаў-гаў-гаў — давай брахаць.

За хвост каня кусае цюцька —

Ні адцягнуць, ні адагнаць!

 

Малыя дзеці тут гулялі,

Дзівілісь многа і казалі

(Па дурнаце не разабралі —

Дзіця малое, як ягня):

— А Рудзька дужшы за каня!

http://ebooks.prestigioplaza.com