"Ғылымсыз адам – хайуан" өлеңінде ақын адам өзінің іс-әрекет түріне қарамай, өмір бойы міндетті түрде білімді игеруі керек дейді. "Ғылымға жан керек" дегенде Шәкәрім білімді тәнмен теңестіріп, ақыл өмір береді дейді. Ғылым жолының шексіз екенін дәлелдейтін "Қараңғылық пен нұрды өлшейміз" поэмасы оның ғылым адамы екенін көрсетті.