Абайдың "қиянатшыл дүниеден" торығып, қайғылы көңіл күйін толғаған өлеңі.
Ақынның бұл шығармасы 1899 жылы жазылған.
Өлең Құнанбай қажы әулетінің ата қонысы, ұлы ақын өмірінің сәулелі сәттерінің мекені — Ақшоқы қыстауында жазылған.
"Жүрегім менің — қырық жамау" деген терең мағыналы, әрі бейнелі ғажап теңеуді Абайға дейін ешкім айтқан емес. Неге ол "қырық жамау" деген сұраққа ақынның өзі бір ғана сөзбен жауап береді: "Қиянатшыл дүниеден!"Расында мынау жарық дүниенің асты толған күнә, толған қиянат.
Адам баласы өзімен бірге туған бауырымен, екінің бірі, егіздің сыңарымен келісе алмай, өмір бойы араз болып, бірімен-бірі араласпай, жат болып, бөтен болып өтері хақ. Себебі, Абай айтқандай, өмір зорлық пен зомбылыққа толы.