автордың кітабын онлайн тегін оқу 

Шәкәрім Құдайбердіұлы

 Жүректен аққан қанымнан

    Жүректен аққан қанымнан

Жиіркенбе, нұр деп біл.

Сайраған бұлбұл зарынан

Нұрланады қызыл гүл!

Гүлге асық боп сайраған,

Қызыл тілді қайраған,

Жүрегі оттай қайнаған,

Мұңлы, шерлі мен - бұлбұл

Қайық қылып денемді,

Ақыл билеп кемемді,

Ой сарқырап жөнелді,

Шетсіз судан өтер, біл!

Жарға жетсем болғаны,

Суалған көңіл толғаны.

Басыма қыдыр қонғаны,

Ақсамдағы миллион жыл!

Басқаны сенен білмесем,

Қайғырмасам, күлмесем,

Дүниені көзге ілмесем,

Кім мендей ер, кім әділ?!

Жендет көзің маған сал,

Иманым мен жанымды ал!

Жаңа жанмен иман сал,

Қайта жарат, рахым қыл

Бұл мен емес, шын мені

Жарат, жоғалт өзгені.

Тазарт, мына дүниені,

Бұл адамнан қалсын тұл! 

Әлемді мен билейін,

Зұлымдықты сүймейін.

Залымды ұндай илейін,

Нәпсі болсын маған құл!

Дұспаным атса маған тас-

Жар жіберген көз бен қас.

Ұстап, сүйіп, болам мас,

Бал ғой-мені сөккен тіл!

Діншіл, мені күндесең,

Бұл сөзімді мін десең,

Тіліңді кесем, үндесең,

Мейлің жыла, мейлің күл