автордың кітабын онлайн тегін оқу Домбыра
Алқа-қотан өлеумет
Отырды кең ордада.
Өткен-кеткен әңгіме
Сөйленіп өтті ортада.
Домбырамды қолға алып,
Шертіп, толғап күйлеттім.
Түрлі сарын, түрлі күй
Пернелерін сөйлеттім.
Біресе сөйлеп рухтанып,
Домбырам менің зарлады.
Біресе жылап күңіреніп,
Біресе тағы аңырады.
Біресе шалқып шаттанды,
Сөйледі, күлді сыңқылдап.
Біресе, қызып күйінді,
Күрсініп, уһілеп, ыңқылдап
Күмарланып біресе,
Елжіреп мас боп былқылда
Жалындай жанып, созылыг
Үзіліп, толғап қыңқылдап.
Домбыраға косылып
Көкірегім де сарнады.
Кернеді, толды, тасыды,
Көзімнен жас парлады.
Біресе толып күш келіп,
Қүлаштап бипыл шалқыды
Біресе еріп балдай боп,
Үлбіреп және балқыды.
Тындаушы үйде әлеумет
Көңілденді, ойнады.
Түнжырасып біресе
Тереңге сүңгіп ойлады.
Домбыраның күйлері:
Жас жүректің сыры еді,
Көңілдің зары, мүңы еді,
Көкірек сарын-үн еді.
Кеулеген рухтың иманы,
Шалқыған екпін күші еді.
Үлбірек, нәзік өм сезгіш,
Қайнаған жанның ісі еді.
