автордың кітабынан сөз тіркестері  Ләйлі-Мәжнүн

Низами

Таралып бір ауыздан бір ауызға,
Айналды бұл әңгіме бір аңызға.

Тар жолда тарыққандар, талай жандар,
Қайғы мен қасіретпен мұңайғандар.
«Ләйлі мен Мәжнүн» атты жүрді түнеп
Махаббат әулиесіне талай жылдар.

Сыйласын сені десең, сен де сыйла»,

Бұл дүние бір ауыл ғой қонып өтер,
Ертеңгі сапарды ойлап, тынышың кетер.
Аз ғана аялдаған мезгіліңде
Арпалыс, ісің бітір, жүрме бекер.

Жұлдызым, жарық айым, атқан таңым,
Ләйліжан, сені көріп естен тандым.
Мертіктім ұмтылам деп тым биікке,
Мен едім айға шапқан арыстаның.

Бір жұмбақ мақсатқа адам үміттеніп,
Қол созып кейде асығады үмітке еріп.
Өзіне не керегін сезбейді адам,
Қажетің тұрғандай-ақ кілттеніп.

«Байғұстың сүйген жарын әперейін,
Борышым адамшылық мойнымдағы»

– Бір қызға ғашық болып, жынданыпты,
Өзің де көріп тұрсың не болғанын.

Шатқалда, үңгір құзда тұнжыраған,
Сарылып тау ішінен іздеп жүрді аң.
Көрді жан жапа шеккен, азып-тозған,
Қайғымен басындағы шашы ағарған.

Серігі – жапандағы жабайы аңдар,