Қош, арманда кеткен Көркемтай!
Кеңес өкіметі тамыр жайып таралып келе жатқанда, енді мұнан былай сен секілді жетімдерге көзін салар. Оларды жоқтаусыз тастамас, жылатпас!
Ақтығында жас өмірінің қызығын көре алмай, жаратылыстық қаһарына кәне алмай, жана тұрмыстың гүлін, жемісін ора алмай, қорғансыз, бақытсыз, жоқтаусыз өскен Көркемтай айдаладағы көк моланың бір бұрышында қызарып-батқан күнмен бірге ақтық дем алысын бітіріп қайтпас сапарға кетті.
аратылыстан көңілі қайтып, Көркемтай басын бұрып, көзін жұма берді. Ернін қыбырлатып:
— Сен мені жаратпасаң, мен сенен де бездім,— дегендей болды.