Якуб Колас

Родныя вобразы

Вобразы мілыя роднага краю,

Смутак і радасьць мая!

Што маё сэрца да вас парывае?

Чым так прыкованы я

 

К вам, мае ўзгорачкі роднага поля,

Рэчкі, курганы, лясы,

Поўныя смутку і жальбы нядолі,

Поўныя сумнай красы?

 

Толькі я лягу і вочы закрыю,

Бачу я вас прад сабой.

Ціха праходзіце вы, як жывыя,

Зьзяючы мілай красой.

 

Чуецца гоман мне сьпелае нівы,

Ціхая жальба палёў,

Лесу высокага шум-гул шчасьлівы,

Песьня магутных дубоў…

 

Вобразы мілыя, вобразы смутныя,

Родныя вёскі і люд,

Песьні цягучыя, песьні пакутныя!..

Бачу і чую вас тут.

 

(1908)