Кемнәр аңлый алган мәхәббәтне,

Бар кешегә таныш булсада.

Тәҗрибә җыйдым инде диеп,

Тыныч кына тормыш корсада.

Ярата алган, үзе яратылмый,

Яратылган, белми сөюне.

Җуеп булмасада хәтерләрдән,

Вакытында, янып көюне.

Чиксез хисләр, якын нәфрәткә,

Алышына, булган хисләрең.

Сызып ташлагандай югалалар,

Мәңгелектәй булган кичләрең.

Өметләрең артык булгангамы,

Ашмый кала күпме хыяллар…

Бәхет кошы очып китмәсенгә,

Кемнәр аны ябып куя алган.

Сынаулармы, әллә сыналулар…

Яшьлек юлы, шактый «катмарлы».

Бәхет кошы берәү генә була,

Саклый белү кирәк тапканны.

Кояшта юк, йолдызларда,

Алда тоташ ак томан…

Ак томаннар уртасында,

Югалып басып торам…

Сукмагыда, юлларыда,

Күренми. ак томанда…

Андый томан булмый иде,

Барыр юллар булганда.

Әллә юллар күренмәскә,

Капланалар томанга.

Үтелмичә калганнары,

Аяз, якты… торганда.

Томан бит ул томан гына,

Түгел ул көтә алмаслык.

Билгесезлекләр булсада,

Булмый ул үтә алмаслык.

Таралырмы ак томаннар,

Барыр юлларны ачып.

Килми әле югаласы,

Ак томаннарда «качып».

Агыйдельнең биек ярларында,

Тау башында тора Актаныш.

Ядкәредәй булып милләтенең,

Татарларга хәзер бик таныш.

Яшә шулай, якты маяк булып,

Тарихларда калып, макталып.

Агыйдельнең агымнары кебек,

Озак гасырларга сакланып.

Ак исемнән, ак хыяллар туып,

Ак юллары әле салыныр…

Актанышым диеп җыр сузучы,

Киләчәгендә дә табылыр.

Көнчыгышы булып милләтенең,

Син калырсың hаман ак булып.

Сәхнәдәге Агыйдельдәй булып,

Макталырлык матур як булып.

Тау башында үсә Актаныш,

Ак булуы калыр сакланып.

Әй, Актаныш, безнең Актаныш,

Күңелләргә җыры бик таныш.

Кайда гына яшәп, таралсакта,

Без Актаныш, диеп мактаныш.