Җан азыгы, җанлы җансыз,

Гади ул, бер уйласаң.

Бу җирдәге урыныңны,

Артык биек куймасаң.

Барлыгыңны, юклыгыңны,

Җаның булу күрсәтә…

Җанга нидер җитми кала,

Ниләр генә күрсәк тә.

Җан белән тән бер бөтендәй,

Тәндә җанның «оясы».

Тәнне саклый белгән кебек,

Җанныда, бар тоясы…

Җылы сүзләр, җылы караш,

Ризык табу җаныңа.

Онытмаска юл табарга,

Үз җаныңның «янына».

Рухи байлык — җан азыгы,

Табыйк, таба алганын.

Сине кеше итеп тота,

Тәннәреңдә җан барың.

Тәннәр өчен җаннар кирәк,

Җансыз тәннәр — мәетләр.

Яшәсәк мәетләр кебек,

Ходай безне гаепләр…

Үзеңә сорау бирә алып,

Булдымы сораганың.

Туган җиргә кайта алып,

Урамнар ураганың…

Ашыкмыйча салмак кына,

Урамнан атлаганың…

Очрагандай шул вакытта,

Күпме эзләп, тапмаганың.

Тау башында басып торып,

Офыкларны «гизгәнең».

Үткәннәрне күңел белән,

Тойганың hәм сизгәнең.

Су буенда, ярга басып,

Булдымы уйланганың

Сакланылган әле hаман,

Ни чаклы уйлар барын.

Кабат урап калыр өчен,

Күпме таныш юллар бар.

Урам әйләнүләр өчен,

Язмыш биргән еллар бар.

Кәферлек ул начар гадәт түгел,

Бик тиз генә булмый төзәтеп.

Ансат кына олы ялгышларын,

Язмышларның булмый үзгәртеп.

Тәүбә аркылы бары юллары бар,

Кәферлектән була качарга.

Шайтан кочагыннан ычкынырга,

Иман дигән юлны ачарга.

Юлның бары берсен сайлап була,

Ике юлдан кемдә баралмый.

Юлын бик еш алыштыручы да,

Аңлый алмый, барыбер табалмый.

Кеферлек ул җилгә каршы. ию,

Андыйларның акыл томанлы.

Аңлатуның хикмәтлесе кирәк,

Кеше күзен ача торганы.

Кәферлек ул кеше гомерендә,

Сыналырлык, ачы язмышы…

Бергә үрелсәдә язмыш белән,

Үзе кылган гамәл — ялгышы.

Сабантуйлар кабатлана,

Елларны санагандай.

Майданнарга бергә җыеп,

Бер сынап карагандай.

Елның, җәйнең уртасында,

Үза Сабантуйлары.

Кемнәр өчен быел әле,

Үзләренең туйлары…

Исәннәр барсы килгәндәй,

Бу олы җыеннарга.

Бәйрәмедә хайран була,

Майданга җыелганда.

Бәйрәм төсен тою өчен,

Анда булулар кирәк.

Күрешүәр, очрашулар,

Кабатланулар, сирәк.

Шаулап үтсен Сабантуйлар,

Татар Иле бәйрәме.

Кабатланып торып җирдә,

Халыкның hәм — җәй яме.