Қазақ халқы ежелден-ақ ұрпағының сүйегіне таңба түсірмеуді ойлап, артынан ерген қарасын адалдыққа, ізгілікке баулып, «біреудің ала жібін аттама», «жетімді жылатпа», «біреудің ақысын жеме», «аманатқа қиянат жасама» деп құлағына құйып, «ардың ісіне» жауапкершілікпен қарауға бұйырған. Ендеше, қолдарыңыздағы кітап адалдыққа, әділдікке үндейтін бірден-бір еңбек.
Дәйексөздер21
Бір дін ғалымы шәкірттерінің әлдебір нәрсеге келіспей, өзара дауласып қалғанын көргенде жыларман болып: «Бауырларымнан сұрайтыным – рух таяздығынан, нәпсі мен шайтанның уәсуәсасымен не болмаса ойланбастан айтылған артық-ауыс сөздерге мән бермеңдер. Арыма нұқсан келтірді деп жалған намысқа ұрынбаңдар. Ашуға ерік бермеңдер, жеке басымның қадірін, абыройын қаншалықты жоғары санасам, соншалықты төмен иіп, ба
Көзді харамнан сақтау, халыққа жәбір-жапа шектірмеу, сәлем бергенге жауап қату, жақсылыққа шақырып жамандықтан тыю, жөн сұрағанға жол көрсету, жәбір көргенге болысу
