Бір күні Алла елшісі (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) мінберге шығып бара жатып, бірінші сатыға көтерілгенде, «Әмин» деді. Екіншісіне шыққанда да «Әмин» деді. Үшіншісінде тағы да «Әмин» деді. Мінберден түскеннен кейін, сахабалар:
– Уа, Расулалла, бүгін сізден бұған дейін көрмеген әрекет көрдік. Не себептен «Әмин» дедіңіз? – деді. Сонда ол:
– Маған Жәбірейіл періште келіп: «Рамазанға жете тұра күнәдан тазармаған адам оңбасын», – деді де, сөзін жалғастырып «Әмин де» деді. Мен «Әмин» дедім. Екінші сатыға шыққанда, «Сенің атыңды ести тұра, салауат айтпаған адам оңбасын», – деді де, сөзін жалғастырып «Әмин де» деді. Мен «Әмин» дедім. Үшінші сатыға шыққанда, «Әке-шешесі қартайғанда, соларды бағып ризалығын алып, жаннатқа кіре алмаған адам оңбасын», – деді де, сөзін жалғастырып «Әмин де» деді. Мен тағы да «Әмин» дедім, – деп түсіндірді6.
