Jamiyatda yuqori mavqega ega boʻlgan xonadon bekasidagi kemtiklikni muhabbatdan izlaydi. Unga oʻsha muxabbat nasib xam boʻladi. Xoʻsh, Anna nega unda atrofidagi mayda muammolardan qatʼi nazar, mehr-muhabbatdan sarmast boʻlishi kerak boʻlgan pallada oʻziga soʻnggi chora-oʻlimni ravo koʻrdi? Vronskiy-chi? U Annaning vasliga erishgach, qalbi daryo, muhabbati yoʻlida sobit ayolga hamisha yana nimadir yetishmayotganini anglashi, his qilish kiyinmidi? Darhaqiqat, Lev Tolstoy bu asari haqida “Anna Karenina -men o'zim”, deb aytadi. Anna timsoli orqali yozuvchi hayot-mamot, inson taqdiri, yashashdan maqsad, odamzotning maʼnaviy kamoloti, aʼmoli kabilarga oʻzining haqqoniy va samimiy munosabatini bildiradi. Romanda kvartira Kareninlar, Oblonskiylar va Levinlardan iborat uchta katta oilaning turmush-tarzi, ularning bogʻlagan rishtalar, qahramonlardagi eʼtiqod masalasi, Vronskiyni Annaga (yoki Annani Vronskiyga) tomon talpintirgan kuch, yaqinda Annaning halokatli oʻlimi tasvirlarini oʻqirkan, kitobxon oʻzini beixtiyor, Tolstoyga, Tolstoyga, balki Tolstoy qalbini oʻqiyotgandek uning etadi.