автордың кітабын онлайн тегін оқу Би Темірге айтқан бірінші толғауы
Қара бас күспеншалдырып,
Көк теңіздіңүстінде
Көтеріп желкенаштырып,
Жүк тиедіңкемеге,
Ниет еттіңТәңірінің үйі Кебеге!
Жүк тиесең,кетерсің,
Ниет етсең,жетерсің,
Жетсең, тауапетерсің,
Етектеп жиғанкөп халқың,
Сұлтан ием,кімге асмар етерсің!..
Ашалай шалыңақталап,
Шемшірлігіңноқталап,
Шал сақалыңжылаттың,
Атаңнан қалғанкөп халықты
Ер өзіңденсоңратын
Тек бір жардан құлаттың!
Қара басты ақ кұспен
Кендір баулы ақжелкен
Көк теңізді жалтолқынға жектірдің!
Қара сия, аққағаз
Дестіге өнертөктірдің!
Бұ кеткенненқайтпасаң,
Ел, әйелің,сәбиің
Көзінің жасынтөктірдің,
Қабырғасынсөктірдің!
Едігеден туғанұғылдың
Мырзасы өзіңболғансың,
Атан қумас бурасың,
һәр ісіңде турасың.
Ер өзіңденсоңратын
Емен салдайбатар ол.
Алыс жерденмөһрлі шұбар хат келсе,
Күйбеңдескен көпжаман
Құлағын салып тұрарол.
Ақ ала таудыңалдында
Ақ ала жылқыжусайды.
Айналдырыпқарасам,
Сол жылқыныңішінде
Ат тапқандай биежоқ.
Жолың да болсын,ау, ием,
Сен де кетіпбарасың.
Енді өзіңденсоңратын
Жұртқа бір лайықие жоқ.
Темір едібиіміз,
Теңіз едіхалқымыз,
Тебірлергеқалғанда
Теңселер сой-дыауыр ноғай жұртыңыз!
Соқса бір жіліксындырған,
Көк қоянның қосқұлағын тұндырған,
Көгілдірдің жезқанатын сындырған,
Тегеурінді болаттемірдің
Тегеурініөзіңсің!
Айдынды көлгеқал шауып,
Тоғызын соғыпұшырған
Қу сұлтанысаһарсың!
Саһарыңды сайлапқаусырған
Боз сұңқарымөзіңсің!
Тебірдің жұрттане ісі бар,
Тепкісіздіңсеніменен не ісі бар,
Сұлтан ием, жұртиесі өзіңсің!
Соқса бір қурайсындырмас,
Құладын жаман қуалмас,
Құладын қудыңтеңі түгіл-ді,
Тебіренсе ауыр жұртынтындырмас,
Тебір жаман жұрттыңтеңі түгіл-ді.
ТіленшіұғлыШалкиіз,
Иесі би Темірдіңтұсында
Бұлтқа жетежаздады бұ мүйіз.
Иесі би Темірденсоңратын
Тұқылдықтантарсылдап,
Үзілер болғайсол мүйіз.
Әбсінде ғалымжидырып,
Ақ кітабынжайдырып,
Ай, Хан ием, сұраймын:
Тәңірінің үйіКебені
Ибраһим ХалилАлла жасапты,
Ғазырейіл - жаналмаға қасап-ты.
Жығылғанды тұрғызсаң,
Жылағандыуатсаң,
Қисайғандытүзетсең,
Тәңірінің үйіБәйтолла,
Сұлтан ием,қарсы алдында жасапты!
