автордың кітабын онлайн тегін оқу  Песьня II. Гора

Францішак Багушэвіч

 

Каб мне голас добры мець,

Каб мне гора куды дзець,

Каб жа гора Бог ня даў, –

Я б вясёла засьпяваў:

Ой, гора ж маё!

Склаў я гора у аклунак,

Склаў бяду сваю, фрасунак,

Кінуў ў рэчку аж да дна, –

Прыйшло гора, як штодня.

Ой, гора ж маё!

Ўзяў я гора ды ў анучу,

Кінуў ў полымя-агонь,

Ніяк гора не замучу:

Гора горам, як штодзён.

Ой, гора ж маё!

Ўзяў я гора – ды на вожжы,

Завёў ў лес, скруціў да пня,

Заўтра гора, як сьвет Божы,

Ўлезла ў хату, як штодня.

Ой, гора ж маё!

Склаў я гора ды у дошкі,

Закапаў у велькі роў,

Адышоў ад ямы трошкі,

Аж у хаце гора зноў.

Ой, гора ж маё!

Завярнуўшы у салому,

Гора ў лапаць палажыў,

Абуў лапаць, сышоў з дому:

Гора горам, – лапаць згніў.

Ой, гора ж маё!

Склаў я гора у тарбіну,

Аж у Мэрыку адвёз, –

Думаў: тут або я згіну,

Або з гора будзе лёс.

Ой, гора ж маё!

Дык і тут няма пакою:

З горам лёг і з горам ўстаў;

Мусіць, Бог яго з душою

Разам возьме, разам даў!

Ой, гора ж маё!