Gəl bu gün görüşək aylı gecədə,
Toxunum üzünə, dodaqlarına.
Gəl sarıl boynuma sakit küçədə,
Bir öpüş göndərim yanaqlarına.
Gəl tutaq həyatın yorğun nəbzini,
Zamanı asaq biz ayaqlarından.
Gəl pozaq ömürdən ölüm sözünü,
Fərqlənək Allahın qonaqlarından.
Gəl elə söz de ki, şirin dilinlə,
Bağla gözlərimin qapaqlarını.
Gəl ay incə ruhlum qadın əlinlə,
Bəzə ürəyimin otaqlarını.
Romanın şeirlərinin yaşı qədimdir, təkcə mövzu etibarı ilə deyil, həm də deyiliş, intonasiya baxımından qədimdir.