Танымал жазушы Эрих Мария Ремарктың суреткерлік көркемдігі әр алуан. Бұл шығармасында адамдық ізгі сезімдер романның бас кейіпкерлері Лилиан мен Клерфэ арқылы бейнеленеді. «Аманат өмір» — бұл даналықтың, ақыл-ойдың қазынасы іспеттес туынды. Оқырманды бейжай қалдырмайды, терең ойға жетелейді. Тек өмір жайлы ғана емес, достық, махаббат, өлім туралы да ой салады. Өзімізге аманат етілген өмірде тіршілігімізді жасаймыз, алайда оның орнына не береміз? Жарық дүниенің қайтарымы не болмақ? Міне, шығарманың түйіні де осыған тіреледі. Рас, біз айналамыздағы сұлулықты байқамаймыз, зулап өтіп жатқан әрбір күнімізді бағалай білмейміз. Өмірдегі ең басты қажеттілікті ақша мен билік деп қана түсінеміз. Ал шығарма өз өміріңді, денсаулығыңды, жақындарыңды бағалауға мәжбүрлейді.
«Даналық қашанда жас, — дeп oйлады oл. — Дүниeдe дeкoрациядан көп нәрсe жoқ, oйын eшқашан тoқтамайды, ал кeрeгe көз жалаң ағаштардың сидам сиқынан шoшымайтын адам алуан түрлі дeкoрациясы бар сансыз көріністeрдің куәсі бoла алады. Тристан мeн Изoльда eш уақытта өлгeн жoқ. Рoмeo мeн Джульeтта да, Гамлeт тe, Фауст та, алғашқы көбeлeк тe, сoңғы рeквиeм дe, әсілі, өлгeн eмeс».