Қала сырты рахат! Жаз келіп, қара бидай сарғайды, сұлы көктеп, жағалай шөмеле қаптады; көгалда ұзын сирақ ләйлек құс ойқастап жүріп, мысырша шатпақтап сөйлеуде – оны енесінен үйренген еді. Атырап пен көгалдың арғы жағы алма-кезек тоғай мен көлдерге ұласқан. Қала сыртына бұдан артық не керек! Айнала арықпен қоршалған ескі мекен күнге шыжығандай қапырық еді; шарбақтан арыққа дейін ірі жапырағының астына сәби