Алесь Гарун

Асеньні сьпеў

Пойдзем, каханачка, двое

У лес у густы,

Ціхі, бо скончыў сваё панаваньне;

Жоўкне, галее, мураўка ў ім вяне,

Чарнеюць кусты.

 

Пойдзем, галубка, пад дубам

Прысядзем, мая.

Гэнам убачым лістоў ападаньне,

Шэлест іх сумны пачуем, шаптаньне

I звоны руч’я.

 

Будзем адны мы на сьвеце

З табою, адны

Тыя, што прыйдзем у часе скананьня

Беднаму лесу сказаць на жагнаньне:

– Да новай вясны!