Goho xayol daryosida jim
O‘tkazaman tunlarni bedor.
Ba’zan g‘aliz jumla ustida
Soatlab bosh qotirganim bor.

Shaloladek bo‘lsa she’rlarim,
Yog‘du sochsa misli alanga.
Sidqidil-la qobil o‘g‘ildek
Xizmat qilsa elga, Vatanga.

Hali bunga ko‘p gap bor, hali
Fikrlarim tarqoq, tuyg‘usiz...
Hali qancha tunlarni yana
O‘tkazishim kerak uyqusiz...

Achinmayman, sizga, o‘ylarim,
Achinmayman, sizga, uzun tun.
Achinmayman, chunki otashga –
Oq yo‘l berar odatda uchqun!

1957

Eh, siz tog‘lar, naqadar ko‘rkam!
Sizga berar ilk nurin quyosh.
Par bulutlar, marvarid qorlar
Yuksak cho‘qqi uzra qo‘ygan bosh.

Sho‘x shalola toshar hayqirib,
Ko‘ksingizga baxsh etib chiroy.
Qoyalarga bosh urar sapchib,
Suvlar to‘lib oqqan toshqin soy.

Sizdan ko‘zin uzolmay har kech
Quyosh qo‘yar yostig‘iga bosh.
Sof havoda olishib orom
Uxlar sokin har cho‘qqi, har tosh...

Faqatgina u sho‘x shalola
Daralarga soladi shovqin.
Oy suzadi ko‘m-ko‘k samoda,
O‘qigandek husningga tahsin...

Eh, siz tog‘lar, dilrabo tog‘lar,
Yosh qalbimni maftun etgansiz.
Yoshlik, baxtni kuylagin, deya,
Ijodimga ilhom tutgansiz.

1958

Izlaringni quchib shalola
Qoyalarga tamg‘ang soladi.
Peshvoz chiqib senga gul, lola
Yana kelgin, deya qoladi.
Savlat to‘kib, qo‘riqchisimon
Bobotog‘ing turar yoningda.
Seni sevib, qarshilagan tong
Nur to‘shaydi istiqbolingga.
Sho‘xliklarga to‘lgil, o‘ynagil,
Yayra, zavqlan xuddi qo‘zichoq.
Sarg‘aymasin sen sevgan chaman,
Qurimasin sen ichgan buloq.
Nay chalishib birga sen bilan
Qalbga ilhom solgim keladi.
Shodliklarga to‘lib bir umr
Huzuringda qolgim keladi.

1958

Qaytgim keldi, onam, yoningga,
Yuragimda ismsiz dardlar.
Sovuq xonam, soat chiq-chiqi,
Tashqarida xazonrez bog‘lar,
Yomg‘irning jim xonish qilishi...
Barisi ham nechundir bu dam
Tushirmoqda seni yodimga...
Qaytgim keldi, onam, yoningga.
Yuragimni ochib gapirsam,
Kam-kam bo‘lar menda bunday hol.
Shodmon yursam, mening yodimga
Sen tushmaysan rostdan, onajon.
Nogahoniy bunday holda-chi,
Shunday ko‘rgim keladi seni.
Aytsam senga bor gaplarimni,
Orzularim, hasratlarimni
Yig‘lab, kulib aytgim kelar, ha,
Odamlarning qadr-u qimmatin
Anglamaymiz birga bo‘lganda.
Ammo nogoh uzoqqa tushsak,
Yo tanholik hasratin cheksak,
Ba’zan shundoq,
Odam zotining
Tirnog‘iga zor bo‘lamiz, ha!
Tushunmayman bul haqiqatni,
Sen-ku, axir onasan, ona...
Onam, ranjimagil xatimdan,
Men rostini yozdim, shod damim
Sen tushmaysan aslo esimga.
Ammo hayot o‘zi, bilaman,
Solar seni yodimga bot-bot.
Ya’ni, boshimizni doim ham
Ona bo‘lib silamas hayot.

1963

Qutlug‘ bir saharda ko‘z ochdi buloq,
Yo‘l soldi daryolar sari adashib.
Unga rahm etmoqchi odamlar shu choq
Tog‘-u toshlar aro yaqin yo‘l ochib.
Odamlar, tegmangiz, mayli toshsin u,
Mayliga, tog‘ni ham ko‘rsin yo‘lida.
Qo‘ying, o‘z yo‘lini o‘zi topsin u,
Zavqlanolsin u ham kurash so‘ngida.

1963

Taqdir to‘plarmikan sizlarni yana,
Ko‘zimdan sachragan tomchi yoshlarim...
Judolik kutmoqda bizni ham, mana,
Tengqur jo‘ralarim, ey kursdoshlarim.
Kim qayga shoshilar... Ne kutar bizni?
Va qayta to‘planish bo‘larmi? Qachon?!
Yashnagan bazmlar qoldi-ku bari,
Qoldi totuv besh yil o‘tmishda bu on.
Qanday eslanarkan bu yillar, do‘stlar,
Yoki unut bo‘lar kimga ehtimol...
Baribir davramiz tarqalar endi,
Har yon sochilarmiz tariqlar misol.
Har yon sochilarmiz, ammo shu zayli
Anglarmiz do‘stlikning qadrini ilk bor.
Do‘stlarim, do‘stlarim, qayda bo‘lmaylik
Muqaddas do‘stlikka tushmasin g‘ubor.
Bizni tutashtirgan nozik hislarning
Barchasi har qayda saqlansin omon.
Do‘stlarim, do‘stlarim, qayda bo‘lmaylik
Pok bo‘lsin qalbimiz, pok bo‘lsin vijdon.
O‘rgatmoq emas-ku o‘zgaga aql,
Tilak tillar bu dam do‘stlarga do‘stlar;
Do‘stlarim, ne uchun dunyoga keldik,
O, agar niyatlar unut bo‘lsa, gar –
Butungi aqlga sal g‘ubor tushsa,
Ortiq mag‘rur etsa shon-shuhrat kimni,
Kimning orzu etgan kuni kelganda
Hasad chulg‘ar bo‘lsa o‘zga bir kimni...
Kimdan onalari rozi bo‘lmasa,
Gar rozi bo‘lmasa kimdanki Vatan,
Qayta uchrashmaylik u holda rosti,
Mayliga, kelmasin unday badbaxt dam.
Do‘stlarim, do‘stlarim, keling jipsroq,
Gurkirasin do‘stlik nomi-la qasam...
Bor bo‘lsin yaxshilik, sof yurak, aql,
Bizga ilm bergan Dorilfunun ham!

1963

Men quvonar bo‘lsam – sen sabab,
O‘yga tolar bo‘lsam – sen sabab.
Men hijronni istamasman, yo‘q,
Nogoh o‘lar bo‘lsam – sen sabab.

1963

Uyg‘onguvchi bog‘larni kezdim,
Topay dedim qirdan izingni.
Yonog‘ingdan rang olgan dedim –
Lolazorga burdim yuzimni,
Uchratmadim ammo o‘zingni,
– Sen bahorni sog‘inmadingmi?

Uzoqlarda zalvorli tog‘lar
Xayolimni keldilar bosib.
Kechdi qancha intizor chog‘lar,
Vasling menga bo‘lmadi nasib.
Sensiz men ham, bahor ham g‘arib,
– Sen bahorni sog‘inmadingmi?

O‘ngirlarda sakraydi ohu,
Na’matakda sa’va mittijon.
Qorliklardan sipqarilgan suv,
Daralarda uradi javlon.
Nigohimdan faqat sen pinhon,
– Sen bahorni sog‘inmadingmi?

Mana, bugun Navro‘zi olam,
Do‘stlarimga gullar tutarman.
Qaylardasan, sevgili erkam...
Qo‘limda gul, seni kutarman,
Umrim bo‘yi chorlab o‘tarman,
– Sen bahorni sog‘inmadingmi?

1963