Дайындаған: Елмұрат Ораз

«Шабыт» баспасы

Алматы, 2022

Бозаманның қиссасы

Ертеде Қарабай деген бай болыпты. Бұл Қарабай төрт түлік малға сай болыпты. Қарабай бәйбішесі екеуі де қартайғанша отырады. Бұлардың бұрынғы туған балалары өліп, мұнан кейін бәйбішесі тағы да жүкті болып, бір ұл табады. Ол баласының атын Бозаман деп қояды. Бозаман күн сайын, ай сайын өсіп үлкейеді. Өзі әрі байдың мырзасы, әрі алып батыр болып, он бес жасқа келгенде өзіне бір лайықты жар іздеп, елін аралап, елінен өзіне лайықты сұлу жар таба алмайды. Бозаман елінен лайықты қыз таба алмаған соң, жан-жақтан хабар салып, көрінген жолаушылардың жолын тосып сұрайтын болыпты.

Бір күні өзінің көп жылқыларын Тұнық деген көліне айдап келіп суғарып жүргенде, алыстағы асудан бір жалғыз атты жолаушының алдынан шығып Бозаман өзінің басындағы ғашықтық құсасын айтып баяндайды. Сол Бозаманның қиссасы өлеңмен айтылады.

Хикаят болсын бір ғазал,

Тіліме медет бергесін,

Жаратушы Зұлжалал.

Кеңес десе шалқыған

Көңілімді дария бір самал,

Естіген сөзді жазуға

Емес едім мен доғал.

Тірлікте көңіл шалқыды,

Ажал келсе жоқ амал