Ян Чачот

Вандроўная пташка

Пташка, пташка, Скуль ляціш ты -

Ці не з нашых

Ніў?

Каб пачуць мне

Што аб мілай, Я б шчаслівы

Быў.

Мо была

Ў яе садочку?

Ці не стрэла

Там

Той найгожай, Да якой бы

Паляцеў я

Сам?

Ці не чула

Выпадкова

Ты хоць колькі

Слоў

Той, якая

Не выходзіць

З маіх юных

Сноў?

Ах ты, пташка, Адлятаеш -

У якую ж

Даль?

Мне пакінула

Ізноў тут

Па наймілай

Жаль.