автордың кітабын онлайн тегін оқу Туман
Уладзімер Жылка
Туман
Навіс пасьцілкаю туман,
З імглы сатканы густа-густа,
Заслаў лес, поле і курган,
Паўзе да хат, як смоўж той тлусты.
І, быццам цяжкі грэх жыцьця,
На сэрца шэрай лёг жудою,
І яснасьць дум і пачуцьця
Прыкрыў, халодны, ён сабою.
1922
