Дайындаған: Елмұрат Ораз

 

«Шабыт» баспасы

Алматы, 2022

Көрұғлы /Бозай туралы/

(Ә. Жұмағазин нұсқасы)

Бұрынғы өткен заманда түрікпеннің ішінде Бозай деген ер болыпты, Бозайдың алпысқа келген анасы болыпты, жетпіс екіде бабасы болыпты, жеті жасар баласы болыпты, өзі түрікпеннің ел қорғаушысы болыпты. Бозай: «Бар» десе, түрікпен жүгірді, «Тұр» десе, кідірді. Көзей деген араб патшасы болыпты. Көзей деген патшаға барып, Бозай жеті жасар баласына Көзейдің жеті жасар қызын айттырып, құда болыпты. Ол Бозай елге қайтып келеді, Бозай келместен бұрын тырыспайдан ауырып әкесі, шешесі, баласы, қатыны өліпті. Ол түрікпендер: «Жұқпалы науқас», — деп, әке, шешесі, қатыны, баласын көміп, қашып кетеді. Бозай үйіне барады.

Боз ордаға келеді,

Түрікпеннің кеткенін

Бозай сонда біледі.

Түндік жабулы,

Есік түсірулі

Туған үйін көреді.

Найзамен қайырып есікті,

Ішке қарай қарады.

Үйдің астында жатқан

10 Төрт моланы тауып алады.

Іші жанып барады,

Екі үлкен бейіт қатар,

Бірі кішкене, бір үлкен бейіт қатар.

Күйгеніне шыдамай кеткенде,

Әйелі екі қабат екен,

Сол моланы ақтарып қарады.

Емшегін еміп жатқан

Баланы Бозай көреді.

«Ой, айналайын, менің балам екен

20 ғой», — деп тартты деп еді,

Оған бала жүрмеді.

Әке екенін білмеді,

Көтеріп қатынды алады,

...