Дайындаған: Елмұрат Ораз

«Шабыт» баспасы

Алматы, 2022

Ахмет пен Нүрилә

Айтайын бір қиссаны, жұртым, қара,

Әр неге өзі ие Құдай тағала.

Дейтұғын Қысан патша заманында,

Жасапты бір мүсәпір жетім бала.

Ол бала ата-анадан жетім қалған,

Жалшы боп талай байдың малын жайған.

Бәрінде ақ таяғы құт боп оның,

Байлар да онан әрі байып алған.

Бірақ ол ақы алып жарымады,

10 Қай-қашан бай ырқына бағынады.

Кейде аш, кейде үстінде ылпасы жоқ,

Тағдырға тәуба етіп жалынады.

— Апырай, мен де байып ұлы болсам,

Ел құсап осындағы күйлі болсам.

өмірде шығып, әттең, шер-құмардан,

Алдында өз елімнің сыйлы болсам, —

Деп кеште шаршаған ол түс көреді,

Тү