Уладзiслаў Сыракомля

Да Арцёма Вярыгі-Дарэўскага

У альбоме

Просіш мяне ты ветліва, братка, 

Каб упісаўся я напачатку.

Толькі ж — не створаны я верхаводзіць, 

Сціпласць мая мне нямала ў тым шкодзіць. 

Але калі твая братняя воля,

Сам сябе мушу я пераадолець, 

Стану паперадзе ўсіх, хто любоўна

Гэты альбом песняй шчырай запоўніць. 

дык першым словам — благаславі, Божа, 

Гэты альбом у аправе прыгожай!

Хай на лісты свае прыме імёны, 

Славай вялікаю апрамянёны,

Хай кожны вершык з глыбіняў сэрца 

добразычліваю думкай кладзецца, 

Кожная будзе хай мужнай, праўдзівай,

Высакароднай, збавеннай, пачцівай, 

Каб ты ў хвіліны долі, нядолі, —

Шчасце мільгне, сэрца сціснецца болем, 

Чорнаю цемраддзю ляжа сумненне,

Тут бы зачэрпаў сілу збавення, 

Голас уцехі, шчырай спагады,

Светлай, духоўнай братняй парады!..

1858