Валеры Маракоў

Гукi матораў i радыё...

Гукi матораў i радыё…

Ў бляску вячэрнiм трамвай…

Сэрца працоўнага радуе

Права — свой лёс будаваць.

Былi навалаў днi,

Эшалоны на фронт iшлi,

I палалi пажараў агнi

Па шырокаму твару зямлi.

Ля вялiкiх i слаўных магiл

Прыгадаем свае дасягненнi:

Дзе калiсьцi быў горад глухi —

Узрастае сталiца

Iмкненняў.

Узрастаюць палацы увысь,

Дзень i ноч не сцiхае праца,

Толькi вораг блукае, як лiс,

Ды па iм дамавiна плача.

Не спынiць яму гэтую радасць,

Гэта права i жыць, i тварыць.

Гукi матораў i радыё,

Дзе святло Асiнбуда гарыць!..