Валеры Маракоў
Пракрычалi пеўнi ўночы
Пракрычалi пеўнi ўночы,
Месяц зноў, як твар каханай…
Хто мне сёння напрарочыў
Пра журбу i пра туманы?
Я пiшу ў сваiм пакоi…
Ноч, як снежная русалка…
Снiцца мне зусiм другое,
Што жадаю гэтак палка.
Снiцца сон далiнных кветак,
Родны край ў вянках змагання.
I, наiўны сам падлетак,
Спатыкаю ў полi ранне…
