Валеры Маракоў

Городу

Ад курчавых i радасных нiвак,

Ад вясковых сялiб дарагiх

Я прыйшоў сёння ў горад бурлiвы,

Хлопец срэбра-сталёвай сахi.

Я прыйшоў малады i тужлiвы,

Грохат вулiц мяне ап’янiў;

Гэты грохат, як мора, бурлiвы,

Як палац старадаўнi ў агнi.

Я прыйшоў, патануўшы у хвалях

Гарадскiх разнаколерных дзён…

Мае родныя нiўкi сказалi

Перадаць табе нiзкi паклон.

Ну, дык песняй юнацкага слова

Ад вясковых сялiб дарагiх

Я прынёс прывiтанне дубровы,

Прывiтанне сталёвай сахi.