Валеры Маракоў

Сягоння сонца ўстала маладое

Сягоння сонца ўстала маладое

I запалалi золатам снягi.

Спаткаць вясну

Мы выйдзем грамадою,

Адной сям’ёй братоў i дарагiх.

Былi вiхуры,

Ветры,

Завываннi

Галоднай зграi

Здраднiкаў-ваўкоў…

Iрваўся край у муках

I у ранах

Да светлай мэты будучых вякоў.

I выйшла ты таварышам

I братам,

Ты несла сцяг

Вялiкай барацьбы…

Ты памiрала ў рогаце гарматаў,

I кожны крок

Табой залечан быў.

I вось такой

Мы сёння спатыкаем

I новы дзень, i новую вясну…

Таварыш, дружа, дай руку — вiтаем

Цябе i нашу старану!