Хазірет Осман (радиаллаһу анһу)

Шындыққа айналған түс

Шам қаласынан шыққан керуен көші елсіз-көлсіз жапан далада түйенің өркешіндей бұйрат-бұйрат құмдарды басып өтіп, міне, іркес-тіркес келе жатыр. Запыран қысқандай ми қайнатар ыстығы желсіз, тынық келетін шөл далада ұры-қары некен-саяқ деуге болмайды. Бір төбенің басынан салып ұрып шыға келіп, көшке қатарласа салуына ешкім кепіл емес. Дегенмен ұзақ сапарға аттанған керуеншілер басқа салғанға көнуге бар.

Жандәрмен қайраттанып келе жатқан жұрттың жеткен жері осы болса керек, кенет бәрі жапа-тармағай түйелерін шөктіріп, бірі күзетке қалып, енді бірі түйеге артқан жүктеріне сүйеніп жата-жата қалысты. Керуен басы болып келе жатқандардың арасында сақал-мұрты мен шашы ерекше қалың, маңайында жүрген жанға күлімсіреп, мейірлене қарайтын, отыз төрттер шамасындағы қарулы жігіттердің бірі хазірет Осман да бар еді. Ол да сәл тынығып алмақ